هر کس قدمی در راه خیر برداشت جهت سعادت خود برداشت و تو نیز قدمی بردار

شهید حمیدرضا کمیجانی دروصیتنامه اش اینگونه نوشت: خدایا تو شاهد باش که من هدفی جز تو و مقصودی جز راهی که تو خودت توسط پیامبر اکرم(ص) و امامان معصومت به من نشان داده ای ندارم.

شهید والامقام حمیدرضا کمیجانی، پدرش علیرضا، کشاورزی می کرد و مادرش ملوک نام داشت. در چهارم فروردین ۱۳۴۷ ‏، در شهرستان کمیجان به دنیا آمد. تا چهارم متوسطه در شته کشاورزی سه سال در کرج درس خواند. دانش اموز شهید حمیدرضا کمیجانی در سن ۱۸سالگی درس و تحصیل و رها کرد و بنا به وظیفه دینی خود در عملیات کربلای پنج جبهه های حق علیه باطل حضور پیدا کرد.

حمیدرضا یکی از فعالان مسائل اجتماعی منطقه بود و در تمامی مراسم‌ها و برنامه‌های نظام حضور فعال داشت. برنامه‌ای نبود که در آن حضور نداشته باشد. در دوران تحصیلات به عنوان عضو فعال بسیج در کمیجان و کرج وظیفه اسلامی خودش را انجام می‌داد.»، به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. سوم بهمن۱۳۶۵ ، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به پهلو، شهید شد. مزار او در زادگاهش واقع است.


وصیت نامه پاسدار رشید اسلام شهید حمیدرضا کمیجانی

خدایا تو شاهد باش که من هدفی جز تو و مقصودی جز راهی که تو خودت توسط پیامبر اکرم(ص) و امامان معصومیت به من نشان داده ای ندارم و عشقی جز شهادت در راه تو ندارم. امیدم به توست و غیر تو پناهگاهی ندارم هر چند بنده ای معصیت کارم و بار گناهانم بر دوشم سنگینی می کند منتها از درگاه لطف و کرمت نا امید هم نیستم و به فضل و کرمت چشم دوخته ام. امیدوارم که هدیه ای که خودت به من ارزانی داشته ای تقدیمت کنم. جوانان ما باید قدر این نعمت بزرگ را بدانند و پیش از آنکه مرگ سیاه دامن گیرشان شود مرگ سرخ را استقبال نمایند.

هر کس قدمی در راه خیر برداشت جهت سعادت خود برداشت و تو نیز قدمی بردار

و با یکبار و دوبار آمدن به جبهه نیز اکتفا نکن. هر چه کردی برای خود کردی. اگر می خواهی کارهایت پسندیده باشد سعی کن رضایت رضای خدا باشد.

شهیدان علم و پرچم اسلام را تا لحظه مرگ بالای دستها نگه داشته اند وای برادر نگذار که به زمین افتد. وای پدر و مادر مهربان و زحمتکش امیدوارم مرا ببخشید و من از تمام قوم و خویش و آشنایان حلالیت می طلبم.

ای مادر عزیز اگر جنازه من به دست شما رسید مرا در کنار مزار شهدای کمیجان دفن نمایید و مادر عزیز و مهربان و ای پدر گرانقدر و برادران عزیز و خواهران هرگز گریه نکنید و اگر گریه می کنید برای مظلومیت سیدالشهدا گریه کنید. این وصیت نامه را لحظاتی قبل از رفتن به عملیات نوشتم.

انتهای پیام/

ارسال نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

18 + بیست =