ریچارد نفیو در مقاله‌ای در فارین افِرز نوشته ایران ۴ گزینه برای بازسازی برنامۀ هسته‌ای دارد:

🔸برنامۀ غیرنظامی خارجی: یعنی تکیه بر راکتورها و سوخت وارداتی. مزیتش کاهش ریسک حمله است، اما ایران را به منابع خارجی وابسته می‌کند و پرهزینه است؛ به همین دلیل کم‌احتمال‌ترین گزینه است.

 

🔸بازسازی کامل و اعلام‌شده: یعنی بازگشت به تأسیسات قبلی با نظارت آژانس. مزیتش مشروعیت بین‌المللی و پیشرفت فناوری است، اما ساخت‌وساز زمان‌بر است و همچنان در معرض حمله نظامی قرار دارد.

 

🔸بازسازی کامل و اعلام‌نشده: شبیه گزینه دوم است ولی بدون حضور بازرسان. مزیتش بهره‌بردن از بازسازی کامل همراه با ابهام، اما هزینه‌های بالای قبلی را دارد و فشارهای سیاسی را بیشتر می‌کند.

 

🔸تمرکز بر یک برنامۀ کوچک و پنهانی تسلیحاتی: یعنی ساخت تأسیسات محدود در اعماق زمین برای ساخت سلاح هسته‌ای. مزیتش کم‌هزینه‌تر، امن‌تر و آسان‌تر‌بودن پنهان‌سازی است.

 

🔹نفیو در پایان مقاله توصیه‌هایی را به دولت آمریکا کرده و گفته ایران هنوز گزینه خود را انتخاب نکرده.